زندان زمان

همه جا حرف است  زبان مى دود دنبال تو 

 در مسجد ، خيال ترا ميجويم گر چه خيال نيست 

كه براى من همه حقيقت است 

تو در ميان اسمان پنهانى و من ميان بشر گم

كه اين ميان ، من و تو وجود ندارد

انگاه كه در نفسم مى ايي و درونم جارى ميشوى 

تو مى مانى و تو

FM

در كجاى جهان هستى صداى مبهم ما را ميشنوى

كه اينگونه دچار دردى بى انتهاييم
ذره اى از تو در من هست كه نمى دانم چيست

انچنان كه قطره در دريا نمى داند كجاست!!

FM

خواسته ها تسليم تو

من ميان نام تو همان ذره در عالمم
عالم ذر ى كه هيچ ندانم

تو ميان نام خود ذره پنهان عالمى

كه هر ذره عالمى را پنهان دارى

گويي به سخن ميان اواز پرندگان

 گويي كلامى مبارك ميان بشرى بزرگ

ميان افتاب و مهتاب زمين زيبا

تو نه انى كه ميبينم نه انى كه نميبينم

تو همان هيچ بزرگى كه ازاو هيچ ندانم  

FM 

دلم ميخواهد انقدر دلتنگ شوى 

تك تك خاطره ها را بخوانى

بودنم را به ياد اورى

و ثانيه به ثانيه صدايم كنى

مى دانم يادم قلبت را خالى ميكند

و انتخاب اشتباهت را مدام خط ميزنى

عمر برگشتى ندارد 

ولى كاش تو ميدانستى از كجاى زندگى ات ميتوانى برگردى

تا جبران كنى

FM

بى انكه بدانى چه ميگذرد ازين هوايى كه گرفته است

نفسى كه حبس شده است  و دلى كه اسير شده است

چه ميدانى من به كدامين قبله دعا ميخوانم

شايد حاجتم براورده شود

مراقب دلم كه نبودى 

ولى مراقب دعاهايم باش....

FM

ذره ذره درتو جاى دادم بودنى راكه خيال بود
تا چراى نبودنهايى بشى كه ذره ذره جان داد و به فنا رفت
كجاى بال پرندگان نوشته ازادى؟
تا نماد ازادى پرواز شود!
كه پرنده در قفس هم ازاد است
اگر انديشه باز كند
FM

به نگاه خستهء من و پنجره ء خاطره ها بنگر

كه راه رسيدنى نيست براى خطى كه ناتمام گذاشتى

فرياد شنيده اى نيست ميان نقطه چين هايي كه كشيدى

و فاصله  اى كه انداختى

در دايرهء رابطه اى مبهم  ، ماندن جايز نيست
كه تو انسوى خط مى مانى و به روى زندگى خطى باطل ميكشى

تو در انتخابِ دل ، عقل را همسان نكردى

و در ارزوى خويش زندانى شدى

FM

درخيال تو ' تو ' گشتم به باور دل رسيدم
تو كجاى خيالِ مرا نشانه گرفتى
كه اينچنين نقش بر دلم شدى
حكايت درازيست راز اين انسان و دنيا
كه درگفتگوى روز و شب نگنجد
تا زمان مرگ من و تو
زمان تا به ابد در حبس است

FM